Het verhaal van
Evi
Ik had tot aan de 26 weken een geweldige zwangerschap, waarin eigenlijk alles ging zoals gehoopt en ik me ook heel goed voelde. Ik genoot enorm van de schopjes die ik voelde en het steeds zichtbaarder worden van mijn zwangere buik. De (achteraf) laatste weken van mijn zwangerschap hebben we nog een heerlijke vakantie en een mooie bruiloft van vrienden gehad, en hadden we net het babykamertje behangen..
Ons herfstmeisje dat middenin de zomer kwam
Het was dan ook een enorme schok dat de bevalling na 26 weken en 3 dagen ineens begon. Overdag was ik nog gewoon op mijn werk geweest, en eind van de middag lag ik in het LUMC met ontsluiting. Nauwelijks beseffend wat ons stond te gebeuren, hebben we snel nog besloten welke naam ons kindje zou krijgen, want zo ver waren we nog niet. Gelukkig lukte het met weeënremmers om de bevalling nog 2 dagen tegen te houden, maar daarna werd Evi toch geboren. Drie maanden voor haar uitgerekende datum in november…
Tussen hoop en vrees
We belandden van het ene op het andere moment in een onwerkelijke rollercoaster. We leefden tussen hoop en vrees en ontelbaar veel piepjes. Evi had problemen aan haar buik en werd overgeplaatst naar een ander academisch ziekenhuis. Ze heeft 3 ingrijpende operaties gehad. Er waren dagen waarin het naar omstandigheden goed ging, maar ook diepe dalen. We verbleven ruim 4 maanden in het ziekenhuis tot we met haar naar huis mochten. Het was onbeschrijfelijk spannend, maar ook indrukwekkend om te zien hoe ons meisje van nog niet eens 1 kilo het bijna onmogelijke mogelijk maakte: zo veel veerkracht en doorzettingsvermogen!
Een belangrijk verschil maken
Het buidelen met Evi heeft ons door de dagen gesleept. Uren op een dag lagen we in de buidelstoel. We werden steeds creatiever in het zo indelen van de dag dat Evi zo lang mogelijk afwisselend bij één van ons huid-op-huid kon liggen. Ik vond het mooi hoe de verpleging ons als ouders actief betrok bij zoveel mogelijk handelingen rondom de zorg van Evi. Waar we ons soms erg machteloos voelden, gaf dat ons juist het gevoel dat we een belangrijk verschil konden maken. Gelukkig gaat het nu goed met Evi. Ze is een vrolijk, nieuwsgierig en ondernemend meisje. Dat had ik op geen enkele manier durven hopen toen Evi net geboren en zo enorm kwetsbaar was.
Meer onderzoek en kangoeroezorg
Ik heb enorm veel bewondering (erbij) gekregen voor al die zorgverleners die zich dag en nacht, met hart en ziel, inzetten voor te vroeg geboren baby's. Zij kunnen en weten al zo veel, maar we hebben zelf ervaren dat er ook nog veel medische kennis over prematuren onduidelijk is. En dat wetenschappelijk onderzoek dus hard nodig is om dat te kunnen doen wat goed en nodig is. Het is letterlijk van levensbelang voor deze kindjes. Bovendien gun ik alle ouders van een te vroeg geboren kindje de mogelijkheid om zoveel te buidelen als ze willen in die heftige periode. Ik heb dan ook geen seconde getwijfeld toen ik ontdekte dat ik daaraan kan bijdragen door deel te nemen aan de Sterke Start Loop.
Hoopgevend onderzoek
7% van de baby's wordt te vroeg geboren. Zij moeten elke dag vechten voor hun leven. En soms is dat niet genoeg. Elke dag overlijden er twee van deze kindjes. Als je kind het wél haalt, kan het een leven lang last van de gevolgen houden. Strong Babies wil dit veranderen, maar dat kunnen we alleen samen. Met jou. Maak je sterk voor Strong Babies, word donateur.